Słyszycie ten chlupot?

Nazywom się chińskie ciasteczko. Składom się z mąki, cukru, jajek, oleju, waniliowego aromatu, szczypty soli, migdału bez skórki i mądrości. Najpierw należy mnie zagnieść na twarde ciasto, rozwałkować. Potem wyciąć kwadraty, a w środek kwadratu włożyć migdał i kartkę z sentencją. Rogi zlepić u góry. Piec dwadzieścia minut na blasze wysmarowanej olejem, na złoty kolor, w temperaturze około dwustu stopni Celsjusza. Podawać na zimno. Najlepiej po kaczce ( po pekińsku).

Jestem mało pożywne, niezbyt smaczne, lecz to nie ma najmniejszego znaczenia, ponieważ zawieram w sobie mądrość. Mądrość składa się z cienkiego paska, na pasku są litery. Pasek papieru zwykle jest natłuszczony. W przeciwnym razie mógłby spłonąć w piekarniku.

Najpierw występowałom jako ciekawostka w reastauracjach i barach. Teraz jestem wszędzie, zatrułom cały świat. Jestem bardzo toksyczne oraz zjadliwe. Przenoszę się kropelkowo, płciowo, w rozmowie, w transfuzji, na spowiedzi - w każdy sposób, jak Duch Święty. Mądrość z mego środka objęła w posiadanie cały świat, jestem w powieściach typu broszurowe i twarda okładka, w przemówieniach polityków, w wystąpieniach przywódców religijnych. Właściwie to nie wiem, czy gdzieś mnie jeszcze nie ma:

-Po lekkiej pracy ciężki odpoczynek.

-Duch jest jak świeca: jej płomień może zgasnąć, ale ona istnieje.

-Potok, który zmienił bieg, nie powróci do starego łożyska.

- Jesteś jak zamknięta źrenica, która na próżo łudzi się blaskiem światła wśród ciemności.

To tylko kilka moich odsłon, a jest mnie legion, legion mądrości, już się mnie nie da wytracić, ludzie uwierzyli we mnie, powtarzają mnie, zwyciężyłom. Jestem bestsellerem. Jak gówno zalałom cały świat. Słyszycie ten chlupot? To ja. Nowy potop. Nazywom się chińskie ciasteczko. Do usług.

Ignacy Karpowicz, Balladyny i romanse

Jeszcze nie skończyłam czytać, ale myślę, że ten tytuł jeszcze się tu pojawi, bo bardzo celnie trafia do mnie ze swoimi przemyśleniami, sposobem postrzegania świata, kultury masowej czyli tego wszystkiego, co nam serwują media. Bardzo inteligentna proza, zabawna, ironiczna, gorzka, operująca bogatym sztafażem, refleksyjna, prześmiewczo - smutna. Świetna. To zabawa konwencjami literackimi, doskonałe prowadzenie wątków fabularnych, a przede wszystkim traktat filozoficzny o kondycji człowieka we współczesnych - chińskich - realiach. Wiem, pompatycznie to ostatnie zdanie zabrzmiało, ale dla mnie tym właśnie ta powieść jest. Polecam, nie będziecie się nudzić. :))