Style

Niegrzeczna Dziewczynka przemierzała czas i przestrzeń w różny sposób. Niekiedy maszerowała w rytm wewnętrznego werbla, a kiedy indziej jak kret kopała ciemne korytarze. Rozgarniała ziemię na boki i przepychała się przez ciasny otwór do przodu, pokonując opór materii. Jakoś trzeba było iść. W pewnej chwili zaczęła iść tyłem, choć w tym samym kierunku co zawsze. To był najbardziej ryzykowny styl poruszania się, gdyż czas płynął, drogi niby ubywało, ale ona patrzyła na to, co już było, zamiast widzieć to co jest. Do własnego życia była odwrócona plecami. Idąc w ten sposób zawsze się potykała, przewracała i tłukła sobie kolana, które później długo bolały. Przypominało to czytanie wyrazów od końca. Niby te same dźwięki, te same litery, ale nie było Znaczeń. Wyrazy czytane od końca przypominają pudełko po zapałkach, które ktoś wypalił lub gitarę bez strun.

Jej ostatnim odkryciem jest poruszanie się w podskokach. Dobrze jest wówczas kręcić młynka torebką H & M. Co prawda niektórzy Poszczególni zerkają wówczas ironicznie, ale i tak jest przyjemnie pogwizdywać i iść dalej. Iść podskakując. Wówczas zdarza się słyszeć uwagi typu:

- Nie podskakuj, bo sobie połamiesz obcasy!

- No to co? – odpowiada Się beztrosko i podskakuje nadal. Łamiąc obcasy oczywiście.

Niegrzeczna Dziewczynka nie lubi być damą, woli być sobą.
Bycie sobą nawet z połamanymi obcasami jest lepsze.