wtorek, 18 lutego 2014

Nie pytam





przychodzi nocą
przez sny uchylone
nie boi się kłódek
klamek


otwiera wszystkie
przejścia tajemne
zwiedza mój cały
zamek


okno otwieram,
na parapecie
wróbelek przysiadł
szary


a moje myśli
płyną po niebie
śladami sennej
mary


od tej tęsknoty
wyciągam dłonie
i biały obłok
chwytam


czy jeszcze wróci
przez sny uchylone
przez mosty zwodzone-
nie pytam.



42 komentarze:

  1. Może naiwnie zabrzmi, ale wiersz jest naprawdę...piękny :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prosperiuszu,
      może naiwnie zabrzmi, ale...wzruszyłeś mnie :-)

      Usuń
    2. Dzięki Tobie ponownie przekonuję się do poezji :-)

      Usuń
    3. Ponownie?
      Czyli trafiłam na przygotowany grunt :)
      A myślałam, że tylko proza...

      Usuń
    4. Nie samą prozą człowiek żyje ;-)

      Usuń
    5. Wiadomo. Ja też nie samą poezją :)

      Usuń
  2. Najbardziej ujęło mnie:
    "A moje myśli
    płyną po niebie
    śladami sennej mary

    od tej tęsknoty
    wyciągam dłonie
    i biały obłok chwytam"

    Dzięki temu już zrozumiałam, czemu tak pokochałam niebo.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, Cząstko, tak...
      Magia obłoków i te próby zatrzymania ich na dłużej...:)

      Usuń
  3. Odpowiedzi
    1. Dzięki wielkie, Mroczny, macham skrzydłem przez monitor :)

      Usuń
  4. Emmo, czy to tęsknota za miłością?

    Uwielbiam Twoją poezję, ale to już wiesz...i wiesz co teraz napiszę...PIĘKNE!!!

    Słucham własnie cudownej Cesarii, czytam ten wiersz i.... jestem wzruszona :)

    Czekam, czekam.....
    ;))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cesarię bardzo lubię, słuchałam jej ostatnio u Ciebie. Dobrze, że zamieściłaś, bo jakoś o niej zapomniałam ostatnimi czasy, a warto wrócić.

      Dzięki wielkie, Maminko, naprawdę nie wiem, co powiedzieć w związku z tym Twoim czekaniem... Uściski i serdeczności :))

      Usuń
    2. Jakiś menadżer by się przydał, bo samej mi nijak ;(
      Nie kryguję się, serio nie mogę się przełamać...

      Usuń
  5. Bardzo ciepły, spokojny, lekko nostalgiczny wiersz :)...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lekko, to fakt. Lekkość to coś, co lubię i czego mi często brak.
      Dzięki, Abigail. Zawsze bardzo uważnie czytam Twoje komentarze...:)

      Usuń
  6. jak byłam małą dziewczynką, to zdarzało się, że po jakimś pięknym śnie pragnęłam, aby przyśnił mi się raz jeszcze, albo co było dalej... myślałam przed zaśnięciem, próbując go przywołać, a on nigdy nie powrócił.. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ruda Damo,
      a ja często przed snem marzyłam o tym, co chciałabym zobaczyć we śnie, ale tez się nigdy nie udało. Za to ten wymarzony sen przychodził innej nocy i zmieniony. Tak ze snami jest, są samowolne :)

      Usuń
  7. "To widmo przychodzi zawsze o zmierzchu i płacze w poduszkę w różowej pościeli"...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ina,
      przepiękna fraza, chyba któryś z romantyków, ale nie wiem, który :(
      A może Twoje? :)

      Usuń
    2. Oj, nie trafiłaś. Gawliński ;)

      Usuń
  8. aż mnie coś zaświdrowało w brzuchu. pamiętam, jak kiedyś siedziałam na parapecie zapatrzona w szare niebo, odganiałam smutki i szukałam pocieszenia w marzeniach. marzenia były po prostu wszystkim. przez chwilę poczułam się sobą :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Polly,
      gdybyśmy nie marzyli, bylibyśmy tylko gąsienicami na główce kapusty ;-)
      Nie mam wielkich marzeń, ale bardzo lubię je obracać w myślach, dodawać nowe szczegóły, zmieniać... pielęgnować.

      Dla takich chwil całkowitej harmonii i zjednoczenia ze swoją najgłębszą istotą warto żyć :)

      Usuń
  9. Bardzo dotkliwa tęsknota zaniewiadomoczym ....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Magda,
      nasze mózgi zostały zaopatrzone w jakiś nadmiar i chyba tym obszarem błądzimy w obłokach ;-)

      Usuń
  10. "zwiedza cały mój zamek":)

    dobrze że mam wewnętrzną kawalerkę :)

    jest coś ujmującego w tym wierszu...

    i piękne zdjęcie, piękne!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dżej,
      ta wewnętrzna kawalerka to stadium przejściowe, stan oczekiwania, który nazywa się dla niepoznaki "nigdy więcej"
      Akurat! ;-))

      Usuń
    2. Emmo- nigdy więcej to nigdy więcej :P jestem bardzo konsekwentna jeśli o to chodzi :)) Umeblowałam kawalerkę i jest w niej bosko.

      Zamki zostawiam poetkom :)

      Usuń

    3. Zamki, dobre sobie :D
      To przypomina raczej komórkę z małym okienkiem ;-P

      Pożyjemy, zobaczymy, jak będzie z Twoją konsekwencją. Życzę Ci jej braku :))

      Usuń
    4. niby miła Poetka, a jak źle mi życzy :P

      Usuń
    5. Zaliczyłam już śmierć emocjonalną i wiem czym to pachnie, dlatego życzę Ci życia :)

      Usuń
  11. Czuje się powiew wiosny i obudzone tęsknoty :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lubię tęsknotę. Może to jakaś dewiacja, ale naprawdę lubię tęsknić :)
      No i tęskniąc fajnie się pisze ;-)

      Usuń
  12. A wiesz Emmo, mam takie właśnie zapotrzebowanie na pohuśtanie się na chmurce co prawda nie wiem jak mój lęk wysokości by się przy tym zachował, ale chociaż może we śnie?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Migafko,
      pamiętam przecież jak Ty się wspinałaś na jakąś wielką górę i dałaś rade. Ja od samego czytania o tym miałam zawroty głowy!

      Kolorowych snów zatem - w odcieniach błękitu, jak lubisz :)

      Usuń
  13. Dobry Anioł? Któryś z Twoich zbiorów? :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak na to wpadłaś? Ja nie mogłam rozpoznać. To na pewno
      ,,ten z Wielkiej Wsi,
      któremu powierzam
      żywot psi" :))

      Usuń
  14. Nie potrafie nic mądrzejszego powiedziec poza tym, że bardzo mi sie podoba...
    P.S. Akurat gdy pisałaś u mnie komentarz ja czytałam twój wiersz...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agnieszko,
      dzięki za dobre słowa, fajnie, że tutaj posiedziałaś, poczytałaś, że nie znudziłaś się po jednym wierszu tylko połknęłaś całą serię :)

      Ciekawa synchronizacja, z Migafką też tak często mam :))

      Usuń
  15. Już słyszę jak pięknie Grechuta wyśpiewałby Twój tekst... :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ech...!
      Przewróci mi się w głowie, słowo daję ;-))

      Usuń

Zblogowani

zBLOGowani.pl