***
pięknieję w twoich słowach
w twoich myślach się moszczę
jednak nie podchodź bliżej
tak będzie łatwiej
prościej
w sercu się ukorzeniam
chociaż się tylko śniłam
Piętaszek dla Robinsona-
stopy ślad zostawiłam
daleko mamy do siebie
przestrzeń nieogarniona
wyciągasz do mnie otwarte
jak horyzont ramiona
Grafika: Fizz Lee
Grafika mnie bardzo...:-)
OdpowiedzUsuńNo i dobrze,zeby bylo prościej...;-)
Sama wiesz, jakie to prościej jest trudne ;/
UsuńChwilami nieosiągalne wręcz.
A mnie i grafika bardzo i wiersz bardzo.
UsuńA prościej to nigdy nie jest....nawet jak daleko
Dzięki, Julio :*
UsuńMoże to wszystko trzeba rozpatrywać w kategoriach estetycznych czyli "piękniej" ??
Bo piękno nie zawsze jest proste, a i tak się go pragnie.
ojejuuuuuuuuuuuuu, ale to piękne, takie subtelne i tyle w tym uczuć :)))
OdpowiedzUsuńgrafika super :) jak Ty potrafisz to wszystko pięknie ogarnąć i dopasować :)
Polly,
Usuńwielkie dzięki za dobre słowo! Julia mi wywróżyła piękny rok i próbuję się nastroić, żeby przepowiednia się spełniła.
A z ogarnięciem różnie bywa, ten wiersz jest raczej skutkiem tego, że nie wszystko da się ogarnąć. Buźka :*
Ty jesteś jak paryska Nike z Samotraki,
OdpowiedzUsuńo miłości nieuciszona!
Choć zabita, lecz biegniesz z zapałem jednakim
wyciągając odcięte ramiona...
Takie automatyczne skojarzenie...
Bardzo lubię Pawlikowską - Jasnorzewską.
UsuńSzkoda tylko, że miała takie pokręcone życie, ale czy nasze życia są mniej pokręcone? Wątpię.
Tak sobie myślę, że Pięknie, bo platonicznie....To czego nie możemy osiągnąć jest zazwyczaj wyidealizowane :))
OdpowiedzUsuńEmmo, wiersz bardzo, bardzo...dołączam do grona uwielbiających Cię :*
Maminko,
Usuńz wzajemnością:*
Tak, platoniczność i nieosiągalność :))
Takim grafikom to ja mogę jedynie buty czyścić...
OdpowiedzUsuńA wiersz trochę jak znak ostrzegawczy.
Z tego co wiem, Ty jesteś fotografem, a to jest grafika.
UsuńTo wiersz - ostrzeżenie, ale dla mnie samej.
To ja mam nie podchodzić bliżej :)
Stworzona z fotografii :)
UsuńDramatyzujesz. Czyż znaki ostrzegawcze nie są po to, b je łamać? :)
No właśnie. ale ty chyba unikasz fotoszopka, prawda? Przynajmniej patrząc na Twoje zdjęcia takie mam wrażenie, choć dyletant jestem kompletny.
UsuńJa nawet znaków drogowych nie zauważam - a jeżdżę ;-)))
Im więcej czytam, tym bardziej mi smutno...Emmo, znowu tyle prawdy w tym co piszesz.....jak horyzont ramiona...po to, żeby nie zepsuć
OdpowiedzUsuńMaminko,
Usuńprzykro mi, że w moich wierszach jest tyle smutnych prawd. Moja prawda jest akurat taka...
Mam nadzieję, że ten smutek nie jest zaraźliwy, tego bym nie chciała.
Są też i prawdy wesołe na świecie :)
Oj różnie to bywa ... Czasami te niespełnione, nie dotknięte, nie sprawdzone, potrafią trwać całe życie.
OdpowiedzUsuńWłaśnie dlatego, że nie dotknięte, nie sprawdzone ...
Madzia,
Usuńa ja myślałam, że jestem ostatnim przedstawicielem gatunku idealistów!
Witaj w klubie :)
To nie idealizm, to doświadczenie :)
UsuńMyślę, że to może być dobre doświadczenie :)
Usuńjakże to śliczne, Emmo...
OdpowiedzUsuńbogactwo emocji, które potrafisz przepięknie wyrazić, dobierając również właściwy obraz
eNNka,
Usuńbardzo mi miło :)
dziękuję najpiękniej jak potrafię :)
Pięknie napisałaś o bezpiecznym dystansie w miłości, to jest czasami potrzebne...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
http://eksperyment-przemijania.blog.onet.pl/
Asia,
Usuńdziękuję za poczytanie, pozdrawiam ciepło :)
Boski tekst! czy nogę wpisać na kartonik i wrzucić do swego sekretnego pudła po butach, które skrywa najpiekniejsze zebrane mysli, cytaty, strofy...???
OdpowiedzUsuńAgnieszko,
Usuńbierz, będzie mi bardzo miło :)
Dobry pomysł z tym pudłem. W opowieściach o ,,Niegrzecznej Dziewczynce" jest pudełko na tyłach głowy, to czysta fikcja, ale przecież można by je mieć naprawdę! :)